Door een reparatie aan de middelste sluisdeuren kunnen we niet allemaal in de sluis. Het resultaat is dat we een half uurtje rondjes draaien rond het startschip om op de laatste drie schepen te wachten. Dat komt ook eigenlijk wel goed uit want dat is precies de tijd die een vette bui nodig heeft om over te trekken. Dat is dan ook op, wel geteld drie regendruppels na, de laatste regen die we zullen zien die dag. Ondertussen verorberen wij de peretaart die Huibert voor ons heeft gemaakt. Halve windse start. We zeilen rustig het Slijkgat uit. Nabij het drempeltje aan het eind moeten we gaan kruisen en het is ook daar dat de wind eventjes wegvalt. Zodra de wind terug is sturen we naar de gate en daar nemen we afscheid van de Anyway. Ido, die van ons gedobber gebruik wist te maken en ons erg dicht naderde, vaart een andere baan en koerst vanaf dat punt direct naar het lichtplatform. Wij moeten eerst nog even naar de SH. Ondertussen aan Predictwind gevraagd hoe we moeten varen, Predictwind laat ons de SH flink voorbij varen, dat vinden we te ver gaan en we besluiten dicht bij de SH te blijven maar wel eerst hoog aan de wind te blijven. Die maatregel bleek ook onzin de wind kromp en we konden halverwege de zeilen al achter laten vieren. Direct naar het platform dus. De Starry Night was direct naar het lichtplatform gekoerst en had daarmee wel een beetje voordeel gepakt.

Wij varen al een tijdje naast de Bestevaer die we langzaamaan inhaalden als we plotseling over de Marifoon hun oproep naar de kustwacht horen. Ze geven de exacte coordinaten door waar ze een zeilpak hebben zien drijven, maar weten niet of er iemand inzat. Het blijkt later om een overlevingspak te gaan. De kustwacht is heel even stil en vraagt dan beleefd of ze zouden kunnen bevestigen waar het nu precies omgaat. Daarop zien we de Bestevaer terug keren. We zijn er even stil van en besluiten vervolgens die mensen niet alleen te laten en keren ook om. We spreken af parallel maar iets noordelijk van ze te varen. Gelukkig zien zij het pak eerst. Een voorzichtige actie met de pikhaak bevestigt dat het om een leeg pak gaat. Dan moeten ze nog even terug keren om het pak ook echt op te vissen. De Bestevaer houd de wedstrijd begrijpelijk voor gezien en keert terug. Wij gaan nog even door naar het lichtplatform.

Na het ronden van het lichtplatform kan de spi er op. Aangezien het niet helemaal voor de wind is en het best wel waait kiezen voor de kleine spi. Met snelheden van 10 knoop+ scheuren we terug naar het slijkgat. 2 gijpjes later kan vlak voor de dam de spi er af. We halen nog even een Najad in en finishen.

De Actie van de Bestevaer werd luid geprezen door Kees. Hij heeft ook nog telefonisch contact gehad met de kustwacht. Ze hadden op het eerste bericht van de Bestevaer al opgeschaald naar helicopter en reddingsboot, maar deze nog niet laten vertrekken. De kustwacht prees de bemanning van de Bestevaer om hun moed het overlevingspak aan te raken en te bekijken en tenslotte aan boord te nemen. De Bestevaer had er door deze actie wel de lust om wedstrijd te zeilen verloren en had afgebroken, maar Kees gaf hen toch een prijs. Omdat wij de Bestevaer hadden geholpen bij het zoeken kregen wij ook een aparte vermelding en een prijs. Ik heb na afloop nog even met Ruud, schipper van de Bestevaer, gesproken, hij vertelde dat ze het erg waardeerden dat wij hadden helpen zoeken.

Al met al een enerverende tocht met veel wind en zon. Ik was erg blij dat Huibert, Jan Maarten en Josine mee waren. Arnout, eigenlijk bemanningslid van Rinus, werd door hem bij ons aan boord gedropt, bleek een goede aanvulling op de bemanning. Omdat hij tot bij de prijsuitreiking bleef en, niet onbelangrijk, mijn pizza betaalde heb ik hem het regelschriftje gegeven dat in de prijs zat. Er ligt immers al een exemplaar aan boord van de Emily.

Voor alle Documentisten, Huwelijksgangers en anderszins door afwezigheid schitterenden heb ik de datum voor volgend jaar niet te missen rood en groot en bold gemaakt opdat zij het in telefoon en agenda kunnen noteren. De andere Haringvliet-wedstrijden zullen we moeten bedelen bij andere schepen voor een plekje aan boord of wellicht iets van Mart moeten lenen.