Klaar voor de start!?

Na een aantal maanden van wat minder rappe voortgang met opbouwen doet de Emily, tegen ieders verwachting in, toch mee aan de eerste wedstrijd van de Grevelingen cup seizoen 2020/2021. Twee dagen voor de wedstrijd wordt voor het eerst het voor ons nieuwe (kwam bij de nieuwe giek) Heineke grootzeil gehesen een gasbun aangeslagen voor de thee en koers gezet naar het Grevelingenmeer.

Op de vroege ochtend voor de start worden nog snel even twee lieren op de verder nog naakte mast gemonteerd  waar buiten één kikker nog geen valstopper op te vinden is. Na wat opruimwerkzaamheden binnen zodat we de kaartentafel weer kunnen zien en het in de mast hijsen van Arnout om een spi-blok en val erin te zetten, zetten we koers naar de start lijn.

Allereerste start in drie jaar

We merken na drie jaar, de misschien toch ietwat gehaaste voorbereiding, de onderbemanning (4 onuitgeslapen man in totaal), er toch wat schoonheidsfoutjes worden gemaakt. We zijn weer helemaal vergeten dat het, juist, op de Grevelingen erg belangrijk is om netjes binnen de betonning te blijven. Maar ,na nog even goed de achteruit op de Perkins te hebben uitgetest om los te komen, zijn we net iets later dan de rest van onze klasse toch echt gestart voor het eerst aandewindse rak! Tijdens dit rak besluiten we nog de spi aan dek te wisselen voor onze "storm-spi" gezien de vlagerige wind. Na het ietwat onconventionele navigeren door de gate kan de spi worden gehesen en scheuren we achter het veld aan.

Einde wedstrijd

Met 7 knopen gaan we de hompelgeul in maar, iets met een ezel en een steen, sturen recht tussen de splitsingston en de eerste groene ton in de ondiepte op. Een poging om snel overstag te gaan om er weer af te proberen te zeilen faalt helaas jammerlijk. We starten uiteindelijk de motor en uiteindelijk komt een rit van de organisatie ons ook nog te hulp om ons er weer af te trekken. Na een half uur is onze wedstrijd helaas ten einde, we besluiten de baan wat in te korten en achter de rest van het veld aan te zeilen nu de zon toch weer aan het schijnen is. Na een mooi lang spi-rak de Geul van Bommede in tot aan de Veermansplaat, zeilen we nog een stukje aan de wind om vlak achter onze klasse weer terug te varen, met uiteraard vers gebakken appeltaart, via diezelfde geul, naar de finish en veilige thuishaven.

Terug

Nadat de Emily is aangelegd is er dan eindelijk tijd voor een aankomst pilsje en reflectie op een weer varende Emily. Dit laatste blijft nog een beetje onwennig na 2,5 jaar op en naast een Emily gestaan te hebben die keurig netjes stil stond op haar bok. Nu weer snel terug naar de thuishaven om allereerst de potdeksel af te maken en daarna de zeereling en stoppers te monteren zodat we iet beter beslagen ten ijs kunnen komen voor de volgende pot.